จันทมาลากุมารี

ข้าแต่พระองค์ผู้ทรงเป็นที่พึ่งแห่งสัตวโลกทั้งหลาย ในอดีตชาติล่วงแล้วแต่หนหลัง ครั้งศาสนาพระโสภิตสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ผู้ทรงเป็นพระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นมาณพหนุ่มรูปงามนามว่า อทุฏฐมาณพ ฝ่ายว่าพิมพาข้าพระบาทนี้ เกิดเป็นบุตรีของชาวชนบทปลายแดนนามว่าจันทมาลากุมารี มีชีวิตเป็นสุขอยู่ตามประสาสาวชาวป่า ซึ่งห่างไกลจากพระมหานคร

กาลวันหนึ่ง มีข้าศึกยกจาตุรงคเสนาโยธามาห้อมล้อมพระมหานครไว้ด้วยกำลังใหญ่ เที่ยวไล่ฆ่าฟันผู้คนชาวพระนครเป็นอันมาก เจ้าอทุฏฐมาณพซึ่งเป็นชาวพระนครเห็นว่าเหลือกำลังที่จะสู้ข้าศึกศัตรูได้แล้ว จึงลอบหนีออกมาจากเมือง เดินทางมาจนถึงปัจจันตชนบทชายแดน อันเป็นถิ่นกำเนิดของจันทมาลากุมารี ด้วยอำนาจแห่งบุพเพสันนิวาสคนทั้งสองผูกสมัครรักใคร่เป็นสามีภรรยากัน เดิมทีที่หนีออกมาจากพระนครนั้นเจ้าอทุฏฐมาณพตั้งจิตปรารถนาไว้ว่า จักอาศัยหลบ หนีอยู่ในชนบทชายแดนเพียงชั่วคราว เมื่อมีกำลังพลเพียงพอแล้ว จักรวบรวมเป็นกองทัพกลับเข้าไปยังพระนครอีก แต่เมื่อได้จันทมาลากุมารีเป็นภรรยา ก็เกิดเสน่หารักใคร่ในนางเป็นอันมาก เลิกล้มความคิดที่จะจากไปและมีชีวิตอยู่ในปัจจันตชนบทนั้น จนตราบเท่าถึงวันตาย

ข้าแต่พระองค์ผู้เคยทรงเป็นสวามี โทษผิดแห่งพิมพาข้าพระบาทนี้ หากจักพึงมีในชาตินั้น โดยเหตุที่ทำให้พระองค์ต้องหลงใหลอยู่ปัจจันตคามชนบทชายแดนจนสิ้นอายุขัย กระทำกาลกิริยาตายในที่อันมิใช่ถิ่นที่เกิดของพระองค์แล้วไซร้ ขอองค์สมเด็จพระจอม ไตรโลกนาถ จงทรงพระกรุณาอดโทษให้แก่ข้าพระบาทชื่อว่าพิมพา ซึ่งจักขอถวายบังคมลาเข้าสู่นิพพานในวันนี้เสียเถิด พระเจ้าข้า